In de gesprekken met commissarissen en crisismanagementprofessionals kwam het begrip van het permanent voorhanden hebben van de juiste middelen, gezien de verwachtingen van aanhoudende volatiliteit en crisis, herhaaldelijk ter sprake. Voor sommigen betekent dit een formeel opgezet crisismanagementcentrum dat in staat is een verscheidenheid aan situaties te herkennen en adresseren. Voor anderen betekent specifieke mensen aanwijzen en zorgen dat er adviseurs klaarstaan als onderdeel van het risicobeheer of de bedrijfsvoering. Ongeacht de middelen stellen commissarissen en bestuurders dat hun organisaties, zeker in onze tijd van permacrisis, met krappere budgetten, baat hebben bij het integreren van crisismanagement in de normale bedrijfsvoering.
Hoe commissarissen hun veerkrachtbenadering ontwikkelen
Het is opmerkelijk dat toonaangevende commissarissen in het afgelopen jaar hun taalgebruik hebben aangepast en dat hun blik op crisismanagement is verschoven naar een breder en langeretermijnperspectief. Zoals een commissaris die zitting heeft in verschillende raden opmerkte: '[Op dit moment] is investeren in weerbaarheid verstandiger dan proberen te anticiperen op de volgende crisis.'
Deze opvatting wordt breed gedeeld. Steeds meer besturen bespreken crisistoezicht en houden hun inspanningen op het gebied van crisistoezicht tegen het licht om tot een betere op weerbaarheid gerichte denkwijze te komen. Dit heeft niet alleen gevolgen voor de managementteams, maar ook voor de besturen en de manier waarop zij deze discussies op een overvolle bestuursagenda plaatsen. Afhankelijk van de focus van de raad van commissarissen op waarde op de lange termijn en de dreiging die van crises uitgaat, kunnen de volgende benaderingen worden overwogen:
- Definiëren van risicobereidheid en compromis. De raad van commissarissen kan het management ondersteunen in zijn besluitvorming door de vangrails wat betreft risico's en crises duidelijk te stellen om duidelijkheid te scheppen. Ofschoon veel besturen spreken over de noodzaak van duidelijke vangrails rond het onderwerp risicobereidheid, wordt dit door slechts weinige besturen toegepast met een niveau van specificiteit die het management in staat stelt weloverwogen beslissingen te maken.
- Heroverwegen van het aanwijzen van risicotoezicht. Risicocommissies kunnen waardevol zijn en in 2022 maakte 11% van de S&P 500-bedrijven bekend dat ze een afzonderlijke risicocommissie hebben. De meeste bedrijven zitten in de financiële sector, waar dat verplicht is. Besturen in de niet-financiële dienstensector delegeren doorgaans het hele domein risicotoezicht en -beheer aan de auditcommissie.
- Nastreven van een verscheidenheid aan ideeën. Dit was een gebied dat door commissarissen werd benadrukt toen ze nadachten over de manier waarop ervaringen uit verschillende bedrijfstakken en conjunctuurcycli behulpzaam kunnen zijn bij het herkennen van risico's zodra deze zich voordoen. Hoewel steeds meer commissarissen worden aangeworven met veelgevraagde vaardigheden, zoals op het vlak van cybersecurity, hoeven ze geen gespecialiseerde achtergrond te hebben op deze gebieden om waardevolle inzichten te verkrijgen. Commissarissen kunnen hun eigen veerkracht versterken door een cultuur te creëren waarin ze vragen kunnen stellen en punten ter discussie kunnen stellen, zonder afbreuk te doen aan collegialiteit. Binnen sommige raden van besturen worden commissieleden om de paar jaar verwisseld om nieuwe ideeën toe te laten..
- Ondersteuning van permanente middelen. Het is duidelijk geworden dat er behoefte is aan een combinatie van vaardigheden voor het herkennen, verwerken en escaleren van risico's, en voor effectieve communicatie met stakeholders. De raad van commissarissen kan vragen stellen over waar deze vaardigheden aanwezig zijn en hoe middelen erop worden afgestemd - of dit nu gecentraliseerd is in een crisismanagementcentrum of verspreid is over het bedrijf - om te beoordelen of het kapitaal dienovereenkomstig wordt toegewezen.
In het huidige klimaat spelen de raden van commissarissen een belangrijke rol bij het toezicht houden op crisismanagementplanning. Naast het voorbereiden op en het reageren op crises, ondersteunen deze teams ook managementteams bij het bekijken van de volledige levenscyclus van crisisrespons. Dit houdt ook het vermijden van crisis in, niet alleen voorbereiding op en reactie op één of meerdere crisissituaties. Dit benadrukt de denkwijze die gaande is van crisismanagement naar weerbaarheid, wat van cruciaal belang is voor langetermijngroei in een omgeving die op de korte termijn wisselvallig is.
